برای دقایقی با اهل بیت علیهم السلام

 اعتراف عمربن خطاب به بدعت نماز تراویح

یکی از ماجراهای جالبی که میزان پایبندی به سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را در مکتب خلافت سقیفه آشکار می سازد، داستان نماز تراویح است. این نماز اکنون در میان جماعت عمری  در ماه رمضان برپا داشته می شود. ریشه یابی این نماز ما را به زمان رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نمی رساند، حتی پس از ایشان در زمان خلیفه ی اول نیز خبری از این نماز نبوده است. برای اطلاع از این که چنین نمازی از چه زمانی آغاز شده است،در ضمن آخر این پست فیلمی قرار گرفته که از صحیح بخاری این بدعت عمر را ثابت می کند که پیشنهاد می کنم حتما  دانلود بفرمایید.

به نقل معتبرترین کتب اهل سنت توجه فرمایید:

شبی از شب های ماه رمضان، عمر بن خطاب خلیفه دوم اهل سنت، وارد مسجد شد و مردم را دید که هر یک به تنهایی مشغول نمازهستند، در این هنگام گفت: اگر این مردم را جمع کنم تا با یک نفر نماز بخوانند ( نماز جماعت ) بهتر است، پس تصمیم گرفت این کار را انجام دهد و ابی بن کعب را بر امامت گمارد و مردم را بر اقتدا به وی فرمان داد. شبی دیگر به مسجد آمد و مردم را دید که با جماعت نماز می گزارند، آنگاه گفت: بدعت خوبی ایجاد کردم (۱).

  بنابر معمول پس از نقل هریک از ماجراهای مربوط به خلفای اهل سنت سوال یا سوالاتی را مطرح کرده ام و از اهل سنت خواسته ام که پاسخ دهند، اما تا کنون جوابی غیر از توهین، دریافت نکرده ام. اینک نیز سوالاتی را طرح می کنم و به انتظار پاسخ می نشینم:

خلیفه دوم براساس چه مدرک و استنادی به خود حق داد تا فرمانی صادر کند که در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم وجود نداشته است؟ آیا پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم بدعت را ضلالت نام ننهادند؟ آیا هر مسلمانی می تواند بنابر خواست و میل شخصی خویش دین خداوند را تغییر دهد و آنچه را در آن نبوده است، وارد کند؟ آیا این کار بازیچه قرار دادن دین نیست؟ آیا اهل سنت خود را ملزم به پیروی از سنت پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می دانند یا دستور هر کس که پس از ایشان قدرت را در دست گرفت؟ در کجای سنت قطعی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم آمده است که اشخاصی مانند عمر، حق قانون گذاری در امور دینی را دارند؟ آیا عبادت خداوند نباید با دستور او باشد و هر کسی می تواند با میل خود، کاری را عبادت خدا بنامد؟

جالب اینجاست که یکی از شارحان مطرح صحیح بخاری به نام قسطلانی، پس از نقل این داستان تصریح می کند:

آری ! خلیفه ی مسلمین در دین بدعت نهاد (۲).

 برای دیدن فیلم واسناد بیشتر این مطلب اینجا کلیک کنید

http://www.4shared.com/video/s-y8k473/_______.html

————————————————————————–

۱-  منابع مهمی از کتب اهل سنت:
الف- صحیح بخاری، جلد ۲، باب ۱۵۶حدیث ۲۶۵
ب- صحیح مسلم، جلد ۱، صفحه ۵۲۳
ج- کنزالعمال، جلد ۸، صفحه ۴۰۷، حدیث ۲۳۴۶۶
د- نیل الاوطار، شوکانی، جلد ۳، صفحه ۶۳، ناشر: دارالجیل، بیروت، لبنان
ه- موطا، امام مالک، جلد۱، صفحه ۱۱۴، ناشر: داراحیاءالتراث العربی، بیروت، لبنان
و- مغنی، ابن قدامه، جلد۱، صفحه ۷۹۸، ناشر: دارالکتب العربی للنشر و التوزیع، بیروت، لبنان
۲- ارشاد الساری فی شرح صحیح البخاری، قسطلانی، جلد ۵، صفحه ۴

برچسب ها : اعتراف عمربن خطاب به بدعت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: